“De NOS biedt, als grootste nieuwsorganisatie van Nederland, altijd en overal onafhankelijke en betrouwbare verslaggeving op het gebied van nieuws, sport en evenementen.” Zo luidt het mission statement der Staatsomroep. Het zestig jaar oude NOS-journaal wordt goed bekeken, maar stel dat je voor je nieuwsvoorziening goeddeels afhankelijk bent van deze bulletins, zoals de vele half-oudmediale bejaarden in dit mooie land, wat doet dat met je wereldbeeld? Een week lang kijk ik elke dag voor u naar het Achtuurjournaal, want: “Het Achtuurjournaal is het uitgebreidst en probeert een zo compleet mogelijk beeld te geven van het nieuws van de dag.” Het zal mij benieuwen.
Jeroen Overbeek heeft vandaag dienst in de studio. Terreur in Burkina Faso. Kees Broere is de correspondent van dienst, hij legt uit dat de islamitische terreurbeweging Al Qaeda hier achter zit. Overal in West-Afrika kan het gevaarlijk zijn, zegt hij. Blijkbaar kennen die terroristentypes weinig logica of doelmatigheid.
Het Iraanse atoomprogramma, er is een deal over bereikt. Uranium- en zwaarwaterinstallaties zijn ontmanteld en er is een gevangenruil. Correspondent Thomas Erdbrink duidt vanuit Teheran. En dan worden de dingen…gekleurd.
Zes jaar zuchtte Iran onder sancties, legt Erdbrink uit, en geeft als voorbeeld een gewone zakenman en mensen die geen geld naar studerende kinderen in het buitenland kunnen sturen. Ehm. Hadden we het hier niet over een theocratische schurkenstaat?
De nucleaire deal moet van Iran een iets normaler land maken, hoopt president Rohani. Hij zou zelf stappen in die richting kunnen zetten, dunkt mij, maar Erdbrink hangt het normalisatieproces vooral op aan het opheffen van de sancties. Als het gemene Amerika nou eens lief doet voor Iran dan is er eigenlijk niks aan de hand. Onder de Iraanse bevolking heerst geen feeststemming, maar een afwachtende houding. Jeroen vraagt of de gevangenenruil onderdeel is van de afspraken.
Erdbrink wil graag laten weten dat de Washington Post-correspondent een persoonlijke vriend van hem is. Stoer! Neem een sticker, goed verhaal.
En de ruil komt heel onverwacht. Het is een teken van schoon schip willen maken. Tot slot wordt wederom geduid dat het schone lei is voor de relatie tussen Iran en de rest van de wereld.
Wouter Zwart is in Washington. De relatie VS-Iran is nu op een niveau dat er veel meer mogelijk is. Er was veel kritiek op Obama, men vond dat hij niet moest onderhandelen met schurkenstaat. De gevangenenruil maakte geen deel uit van deal. Kennelijk bestaan daar bij beide correspondenten geen vraagtekens over, wat vraagtekens oproept: hoe weten ze dat? Het item eindigt met een lofzang op Obama.
Over naar een demonstratie in Keulen van vluchtelingen. Bij ieder hoopvol protest moet tegenwoordig een man die op een mobiele piano speelt aanwezig zijn. Zo ook hier. De demo is een initiatief van twee Syriërs, mensen deelden bloemen en excuses uit. In Nederland gingen mannen in rokjes de straat op. Humor, maar wel serieus bedoeld, aldus een deelnemer. Je mag je kleden zoals je wilt, wilden ze ermee duidelijk maken.
Het statement tegen de beruchte ‘armlengte’-uitspraak van de burgemeester van Keulen behelsde behalve een harige blotebenen-parade verder het scanderen van ‘hi ha handen thuis.’
Organisator Lyle Muns mag uitleggen dat afkomst en achtergrond van de daders niet uitmaken. Ene Jessica van der Pluim haalt handtekeningen op om een wetsvoorstel in de Tweede Kamer erdoor te krijgen, een artikel tegen straatintimidatie. De demonstranten hebben het koud. Jessica heeft een Gooische ejr.
Muzikanten verdienen minder sinds de crisis. Ze werken 49 uur per week, meer dan de helft verdient slechts 9000 euro per jaar aan hun werk. Wat het dan een hobby maakt, dunkt mij, maar Bart Kamphuis dook in de armlastige muzikantenscene en ontdekte een Misstand.
Jori van Gemert (singersongwritermeisje) kan er niet van leven. Will Maas, haar docent, spreekt ietwat verongelijkt van happy few die er normaal met vrouw, kind, huis en auto van kunnen leven. Eh ja, dan is het dus niet je baan, maar je hobby, toch? Kamphuis vraagt het niet. Maas stelt dat de verdeling van livemuziek-inkomsten oneerlijk is. Het gebouw/podium ontvangt subsidie, de muzikant krijgt slechts 100 piek. SiSomeisje Jori biedt daarom voor de zekerheid een breed muzikaal dienstenpakket. Het totaal irrelevante item eindigt in een mineurakkoord. Letterlijk.
Kort nieuws/faits divers
Taiwan: president weggestemd, nieuwe president is een vrouw.
Paleis het Loo gaat drie jaar dicht voor restauratie. Tuinen, stallen en restaurants blijven open.
Amerika geeft een negatief reisadvies voor zika-virus-gebieden aan zwangere vrouwen. Het virus is een erfenis WK voetbal, zegt Jeroen. Oh? Hoe dan? Er volgt geen uitleg, we worden na dit bloedspannende lokkertje voor meer info verwezen naar de NOS-site en app.
De Hollandse garnaal legt de Marokkoroute binnenkort niet meer af. De smakelijke zeebeestjes reizen om ze te pellen 2700 km heen en 2700 km weer terug, naar Marokkaanse pelsters. Die zijn goedkoper dan Nederlandse en machinaal pellen was tot voor kort geen optie. Maar nu! In Lauwersoog kan het fabrieksmatig.
Rob Koster vaart mee met een garnalenschip. Hendrik Nienhuis, pelfabriekoprichter, is fier op zijn machinaalgarnaal: een droom komt uit. Het is een grote revolutie in garnalenland. Een machine duwt de garnaal als het ware uit zijn jasje, meer technische details wil de fabrikant niet geven. Dagvers of twee weken onderweg, dat is een enorm verschil, ronkt de infomercial van de NOS. Gemeen: geen woord over de ettelijke, binnenkort werkloze Marokkaanse vrouwen.
De jaarlijkse tuinvogeltelling! In Hoogwoud is een roodkeelnachtegaal gespot! 150 mensen met telelenzen maar zonder leven én de NOS staan in de rij voor het huis waar het dier gespot is. We horen de roodkeelnachtegaal zangtape. Entree van het huis bedraagt 5 euro, hopelijk kijkt de belastingdienst niet mee en na de blotebenen-watjes, de armlastige muziekhobbyisten en de garnalenreclame is dit echt meer non-nieuws dan een mens kan verdragen. Gelukkig is het afgelopen.
Gerrit Hiemstra voorspelt vrieskou. Er zijn weer kijkersfoto’s van wolkenluchten, elke dag weer die wolkenluchten. De regie wordt er ook ongeduldig van want midden in de wolkenluchtfotoduiding van Gerrit schuiven ze er een weerkaart ervoor. En verder, het weer op televisie, doe normaal.
