Media & TV

Een week lang NOS Achtuurjournaal: donderdag

14-01-2016 21:17

“De NOS biedt, als grootste nieuwsorganisatie van Nederland, altijd en overal onafhankelijke en betrouwbare verslaggeving op het gebied van nieuws, sport en evenementen.” Zo luidt het mission statement der Staatsomroep. Het zestig jaar oude NOS-journaal wordt goed bekeken, maar stel dat je voor je nieuwsvoorziening goeddeels afhankelijk bent van deze bulletins, zoals de vele half-oudmediale bejaarden in dit mooie land, wat doet dat met je wereldbeeld? Een week lang kijk ik elke dag voor u naar het Achtuurjournaal, want “Het Achtuurjournaal is het uitgebreidst en probeert een zo compleet mogelijk beeld te geven van het nieuws van de dag.” Het zal mij benieuwen.

Vandaag: donderdag, 14 januari 2016

Rik van de Westelaken is het praathoofd van dienst. ISIS in Jakarta: vijf terroristen zijn dood en twee burgers, een Nederlander werkzaam voor de VN is zwaargewond. Er zijn wat beelden van de crimescene en gesprekken met ooggetuigen en functionarissen. President Widodo zegt dat Indonesië zich niet uit het veld laat slaan. Tot nu toe levert dit journaal niets op wat iemand met een internetverbinding niet al wist. Michel Maas is ter plekke, eens kijken wat de eigen input nog oplevert.

In hoeverre was de terreur een verrassing? “Nou het was al aangekondigd”, zegt Maas. Ze hadden het alleen rond oud en nieuw of met kerst verwacht. Dan worden er beelden van de daders aangekondigd. “De beelden zijn niet zo prettig,“ waarschuwt Rik die ene kijker zonder internet die de vid nog niet gezien heeft. Boos bruin mannetje. Vuurbal. Rookpluim. Rik duidt: “de werkwijze lijkt amateuristisch.” Maas: “Volgens de politie is dit lang en goed in Syrië voorbereid.” Maar het had eigenlijk net zo dodelijk als Parijs moeten zijn.

‘Sorry’ is wat hij wil horen

MinJus Van der Steur maakte excuses aan George Maat. Correspondent Albert Bos: “Sorry, is wat Maat wil horen.” Joh! Er volgt een perscootje van het sorrymoment. Wat vindt meneer Van der (sic!) Maat ervan? vraagt de NOS verslaggeefster. Maar Maat beantwoordt geen vragen. Ron Fresen, in Den Haag onder een plu in de regen, legt uit hoe Van der Steur al driemaal bakzeil moest halen. Rik vraagt: “pikt de kamer dit?” Fresen legt uit dat het CDA en D66 echt heel boos zijn over het verkeerd informeren der Tweede Kamer. Volgende week volgt een zwaar debat voor hem, klinkt het omineus vanonder de druipende paraplu.

Nog niet eerder was protest zo macaber als afgelopen nacht in Heesch, zegt Rik. Theo Verbruggen is te Heesch, alwaar een lokale VVD-er uitlegt dat de Heesche prins carnaval prins Porcus heet, dus dat past op zich wel. Maar dit is toch niet zo beschaafd. Enschedese varkenskoppen komen ook voorbij, en in Kootwijkerbroek werden tijdens de mond en klauwzeer-protesten ook varkenskadavers gebruikt. Dus we kunnen concluderen dat protest al minstens twee keer eerder zo macaber is geweest, hetgeen het openingsstatement van het item teniet doet. Deskundoloog folkloristisch Dierenlijk-gebruik Rooijakkers zegt dat het ophangen ener varken aangaf dat je iets doodverklaarde, een heel oude manier van communiceren, geworteld in volkstraditie. Voxpop van een omaatje: “ja, maar zo hoort het niet.” Waarvan akte.

Reuzesaai blokje

De woningmarkt trekt aan! Een NVM rapport maakt dit duidelijk. Een blije NVM-baas juicht over lage rente. Eerst verbeterde de situatie in grote steden, nu ook in de rest van het land. In Amsterdam is sprake van gekte, de prijzen stegen met 17%. Mooie PR voor de NVM en voor de NOS zelf: dit is ook het dagelijkse plugmomentje van NOS.nl en de NOS-app.

Huizen gaan als warme broodjes, maar winkels staan leeg. Wel komen er grote winkelcentra aan de randen van de stad. Hier is veel bezwaar tegen, althans in Assen. De D66 wethouder van Assen mag zijn winkelplannen verdedigen. Assense middenstand in de binnenstad vindt het onzin. Assense mensen zijn verdeeld. Een mijnheer zegt desgevraagd nee, en een mevrouw, u raadde het reeds, zei ja. Doodsaai non-nieuws, maar we zijn weer twee minuten verder en dat is toch ook mooi.

Kort nieuws/faits divers

“Het is waarschijnlijk dat zijn naam u niet zo veel zegt”, opent het IM voor acteur Alan Rickman. Het zijn de momenten dat je hoopt dat er bij het schrijven van de autocue tenminste iemand heeft gezegd “oh kom OP nou mensen. Ik weet dat het gros van onze kijkers nog steeds geldbedragen in gedachten terugrekent naar guldens maar déze gast moeten ze toch gewoon kennen?” Enfin. Love Actually komt voorbij, en Sneep. We leren dat hij ‘geknipt voor schurkenrollen’ was.

Eerste werkdag als voorzitter voor Arib! Voor het eerst schopt iemand die niet in Nederland is geboren het tot Kamervoorzitter, klinkt het fier. En Wilders “haalde hard uit.”

De stad Utrecht leed 4 ton verlies op het gastheerschap van de Tour de France.

En ook vandaag weer een anti-auto en anti-uitstoot-berichtje, tot nu toe elke dag dat, of een aanprijzing van elektriek vervoer! Dit is geen toeval meer mensen, dit is een agenda. Het aandeel Renault is 10% gekelderd na justitie-onderzoek, klanten vermoeden vervuilende uitstoot. Renault en milieuminister ontkennen zulke misstanden.

Madaya: iedereen heeft nog steeds honger, konvooien hulpgoederen komen binnen.

Dode potvis op Texel, ook in Duitsland strandden er zes.

Keulen, de daders

De diefstallen en massa-aanrandingen zijn geland bij de NOS. Er zijn 13 verdachten, allemaal uit Noord-Afrika. Op 650 aangiften is dit mager maar Jeroen Wollaars laat zien hoe dit kan. Het bewijs rondkrijgen is namelijk nagenoeg onmogelijk. Isam D. uit Marokko had een briefje bij zich. “Ik wil je neuken”, “grote borsten” en “ik maak je dood” in twee talen erop. Het (vrij grote) deel van mijn brein dat nog steeds ongeveer vier jaar oud is, moet erg lachen om het superzakelijk uitspreken van “ik wil je neuken” en “grote borsten” in het Achtuurjournaal, doch dit terzijde. Isam zegt dat hij dat briefje op de grond heeft gevonden en in Bonn was met oud en nieuw. Ook al staan er beelden van de rellen op zijn telefoon, toch werd hij niet veroordeeld.

Naoufel heeft een gestolen Keulse telefoon in bezit, naar eigen zeggen van iemand gekocht. “Ik ken de wetten nog niet”, zegt hij, en hij wist niet dat hij verantwoordelijk is voor een gestolen mobieltje. Lachend met een papier zwaaiend loopt hij weg. Wollaars legt nogmaals uit dat het dus moeilijk ligt met de bewijslast van aanranding. Tof itempje wel, eerlijk is eerlijk, hij heeft die knakkers toch maar mooi on the record.

Appel-fanboy Peer

Appel is tien jaar dood, Peer doet verslag. (Ik maak de woordgrapjes nu even net zo kazig als het item.) Karel Appel heeft een overzichtstentoonstelling in het Haagse Gemeentemuseum en Peer Ulijn heeft vermoedelijk toen hij er van hoorde op de redactie “OMG kies mij, me, me, me, MEEEE!” gebruld met zijn vinger omhoog en met zijn andere hand zijn gestrekte arm steunend. De man klinkt als een dertienjarig meisje op een Justin Bieberconcert. Hij ronkt over passie, lust, klodders, tubes rechtstreeks op het doek, ‘je denkt het te kunnen ruiken’, dat soort rand-pornografische omschrijvingen. Easy cowboy. Onbedoeld stript Ulijn de Keizer van zijn abstracte kleren als hij over Appels portretten bewonderend uitbrengt: “sommige lijken zelfs.” Dan bedaart hij wat en mijmert over de ruige klodderlandschappen: “schoonhouden is lastig.”

Anderhalf miljard dollar is verloot in de Amerikaanse Powerball lotto. Een vol-ko-men zinloos item voor goudvissen en/of dementen, het nut of de relevantie is nul. Wel zien we inwoners van het stadje Chino Hill die uitzinnig blij zijn voor hun winnende stadgenoot, hoewel ze geen idee hebben wie de gelukkige precies is. Dat is op zich wel een mooi contrast met de zure postcode-achterhetnetvissers hier te lande.

Rik kan niks met het laatste onderwerp qua bruggetje dus grijpt hij terug op Appel. “Net Karel Appel en nu een Hollandse meester, Willemijn. Wat een prachtig schilderij”, zegt hij over een ingezonden foto van een wolkenlucht. Verder, het weer op televisie, doe normaal.

Lees ook:
Maandag
Dinsdag
Woensdag