‘We moeten ons niet laten verdelen’ is de zoveelste fictie

13-01-2017 15:46

Even, of bijna, had Claudia de Breij de toverspreuk van de verdeling verbroken. Ze zei bij dat ene programma van de VARA dat ze best begrip had voor het woord ‘asielplaag’. In ieder geval ging ze niet mee in de dehumaniserings-retoriek van deugend Nederland.

Links twitter keek alsof ze het in Keulen hoorde donderen. ‘Wat?! Onze held van oudejaarsavond is een overloper?’ Heel gauw werden haar woorden verdraaid, Rutger Bregman voorop, die haar uitspraak een teken vond dat heel Nederland aan het verrechtsen was. Claudia moest door het stof, zo had ze het niet bedoeld. Zo gaat dat dus. Je eigen fanbase laat je als een baksteen vallen zodra je hun monotone fantasie niet meer bedient. Ik hoop dat Claudia het begrijpt.

Dit schrijnende voorbeeld is het bewijs van de huichelachtige houding van links -alles wat niet voorbij de toon kan denken- zelf. En het gaf mij het allerlaatste duwtje in de rug voor wat betreft mijn vermoeden dat ‘de verdeling’, de polarisatie, door links zelf collectief, bewuster dan wij denken, is ingezet, dan wel instandgehouden wordt en dat het tijd is voor de algehele ontmaskering van dat feit.

Het narcistische moeras

De opzet is steeds om weldenkende, twijfelende of kritische mensen mee trekken in een narcistisch moeras, waar niet je kennis of waarde voor anderen, maar je psychische gezondheid, energie en tijd op de proef wordt gesteld. Het is ezeltje prik spelen waarbij zij de blinddoek voordoen, de ezel omhoog houden, ermee weglopen en je laten prikken tot je een ons weegt. En hierin schuilt de belangrijkste les: de staart laat zich nergens prikken, er is geen antwoord op dit gedrag, geen plek om het eens te woorden. Geen goed antwoord, geen verkeerd antwoord. Links wil helemaal geen oplossing voor de polarisatie. Polarisatie is het enige wat ze nog hebben. Verdeel en heers is ontbijt, lunch en avondeten, ideeën zijn daarbij waardeloos. Dat failliet moeten we niet te luchthartig nemen, want macht zonder ideeën is heel gevaarlijk. Nieuwe ideeën zijn nu hard nodig.

Claudia heeft ondervonden hoe agressief en autoritair links is. Ze wordt dwingend teruggefloten door dezelfde mensen die eerst om haar klappen maar in feite misbruik van haar maken. Die haar niet in haar waarde laten, maar als buikspreekpop zien.

‘De verdeling’ blijkt de zoveelste fictie. Een situatie die dient ter behoud van de linkse groep. De linkse projectie daarvan op buitenstaanders moet de illusie wekken dat het gaat om ‘waar twee vechten hebben twee schuld’. Ik accepteer die oneigenlijke schuld niet.

Laat me gewoon mijn eigen schuld dragen ja?