Column

Aan Roy Groenberg

28-12-2015 07:08

Roy Groenberg

Beste meneer Groenberg,

Ik heb het echt geprobeerd, gisteren. Maar het is niet gelukt.

Al toen ik voor de tweede keer het YouTube-filmpje over de verbranding van het boek ‘Surinamers in de polder’ van Harry van Bommel bekeek, barstte ik in lachen uit. Het is nu een nacht later en ik krijg de glimlach nog niet van mijn gezicht.

U kwam in dat filmpje als voorzitter van ‘Eer en Herstel’ aan het woord op de Dam. Eén van de geïnterviewden in het boek, Prem Radakishun, had het woord ‘neger’ gebruikt. Harry van Bommel weigerde afstand van dat woord te doen. En dus besloot uw clubje de zwarte baretten op te roepen voor een publieke boekverbranding op de Dam.

Hoe treurig een demonstratieve boekverbranding in het algemeen is, hoef ik iemand als u, die zijn levenswerk heeft gemaakt van geschiedenis, niet uit te leggen. Voor de historisch minder onderlegde medemens: googel 10 mei 1933, Opernplatz, Berlijn. Iets recenter gebeurde het met De Duivelsverzen van Salman Rushdie, Don Quichot van Cervantes, Harry Potter van J.K. Rowling en De Da Vinci Code van Dan Brown.

Uw boekverbranding was extra treurig. Ten eerste: het ging niet over een wereldwijd gelezen en betwist boek, maar over het goedbedoelde niemendalletje  ‘Surinamers in de polder’ van Harry van Bommel. Ten tweede: van het aantal aanwezigen konden nog geen twee voetbalelftallen worden samengesteld. Ten derde: uw betoog was van een knulligheid die zelfs de filmpjes van Hans Janmaat in zijn slechtste dagen overtrof. En vooral: als je boeken wilt verbranden, steel dan niet één boek van Van Bommel met dat doel, maar doe meteen een hele stapel.

Maakte ik me na het zien van dit filmpje al zorgen over uw geestelijke gezondheid, ik doe het inmiddels ook over uw lichamelijke.

Want het blijkt dat dit niet uw eerste boekverbranding was. Eerder verbrandde u ‘Het Negerboek’ van Lawrence Hill. Althans: het omslag. Althans: een fotokopie van het omslag. Omdat daar nog minder mensen op afkwamen dan op de boekverbranding van ‘Surinamers in de polder’ en omdat de auteur toen niet een bekend Kamerlid was, sneeuwde die actie een beetje helemaal onder. Ik vrees nu dat u na de aandacht van gisteren de smaak te pakken hebt en niet zult stoppen voor élk boek met het woord ‘neger’ er in op de brandstapel is beland. Het gaat dan wel erg veel op werken lijken, niet? En ik vraag me af of uw obese lichaam al die inspanning wel aankan.

Als ik u een welgemeend advies mag geven: zet uw petje af, boek een enkeltje Johan Adolf Pengel, stop een extra stevige hangmat in uw koffer en ga lekker van de zon genieten. Enne… goed insmeren, zodat u niet verbrandt!

Groet,

JanD

PS. Lees mijn nieuwsbrief.