13 Reasons Why, season 2, is te zien op Netflix.
Reden 1: er is totaalophef door drammende sneeuwvlokjes en andere beroepsslachtoffers die gekwetst zijn door deze serie waarin realistische, dagelijkse zaken als groepsverkrachtingen, pesten, high school shootings en zelfmoord aan de orde komen. Dat is kwetsend, want realisme, en dat mag dus niet realisme, straks gaan de kijkers nog echt denken dat er dagelijks groepsverkrachtingen, pesten, high school shootings en zelfmoorden voorkomen. Moeten we dat willen met z’n allen soms, fictie die is gebaseerd op de realiteit en derhalve zomaar zou kunnen aanzetten tot reflectie, langer nadenken dan het duurt om te swipen en een debat? NOU? MOETEN WE DAN WILLEN MET Z’N ALLEN? Nee, dat moeten we niet willen met z’n allen.
Reden 2: de drammende ophefplegers zijn boos omdat ze in plaats van realisme “graag 13 redenen willen hebben voor hoop en verlossing na de zelfmoord van het vrouwelijke hoofdpersonage, maar in plaats van kijkers moed in te spreken, biedt het seizoen alleen maar aanleiding tot moedeloosheid” (LOL! MOTHERFUCKER! HOOP EN VERLOSSING! WAREN DE SPIJKERS VOOR AAN HET KRUIS OP?). Kortom, een nu al uitstekende serie waarin het, eindelijk, niet louter gaat om Jesse Klaveriaanse ‘hoop’, ‘verlossing’, ‘moed inspreken’ en meer van dat soort constructief-journalistieke Windesheim-gelul. Ongezien: een steen- en steengoede serie waarvan er veel te weinig worden gemaakt.
Reden 3 tot en met 13: de ophefplegers, online immer talrijk en onuitroeibaar want moralistisch onkruid, roepen reeds om keiharde censuur. Of Netflix even de complete serie, die miljoenen heeft gekost om te produceren, offline wil trekken. Alsof iemand ooit wordt verplicht naar die serie te kijken. Vrijheid van expressie was nog nooit zo kostbaar als vandaag de dag blijkt maar weer. Maar we leven in 2018 en we weten inmiddels dat zelfs een parfumerie als Douglas al na een paar tweetjes door de knietjes gaat en de hele toko in alle Europese filialen bij vingerknip islamiseert als het twitterdrammende gruis dat eist en we weten ook dat vrijwel elk bedrijf en elk merk tegenwoordig als enige antwoord op fascistöide censuurdrammers en overige no platformers alleen nog maar kan bukken, ‘sorry!’ kan zeggen om vervolgens de kapotgedramde producten maar weer uit de etalage te zuiveren uit angst voor PR-schade. Het zou dus zomaar kunnen dat het tweede seizoen van 13 Reasons Why binnenkort inderdaad niet meer te vinden is op Netflix. Want ophefdrammers, dus ‘PR schade’, dus ‘sorry’.
Wie denkt dat dit overdreven is ‘want Netflix en miljoenenindustrie dus veel geld en belangen’ moet maar even teruglezen wat er ook alweer gebeurde met zo’n beetje Kevin Spacey’s complete oeuvre nadat hij werd beschuldigd (beschuldigd, dus niet bewezen!) van #metoo-dingen en ander VICE-achtig Francisco van Jole-gefröbel. Films offline, uit series geschreven, doodgezwegen, uitgekotst, en zelfs compleet uit een film geretoucheerd. De laatste keer dat personen nog serieus uit films en foto’s werden geknipt om totaal te verdwijnen was in de tijd van de SovjetUnie onder Stalin.
Het is dus vandaag nog snel kijken naar dit nu al legendarische tweede seizoen van 13 Reasons Why bomvol spijkerhard realisme, groepsverkrachtingen, high school shootings en ander dagelijks ellendig bestaan in dit aardse tranendal, want het kan elk moment allemaal weg zijn. Nogmaals: het is 2018, dus eigenlijk 1984. Denk vooral niet dat de democratie, de vrije samenleving, de kunst, de cultuur, de mening en de gedachte ook nog maar iets met vrijheid hebben te maken. We worden gewoon geregeerd door een mob van drammende klootzakken, alleshaters, gedachtenpolitie en mikoflohriaanse moralisten die de rechtstaat, de cultuur en de mening volledig hebben gekaapt. Met dank aan slappe zakken, weke ruggen, klootloos scrotum en plastic knieën. Geniet er dus nog maar even van, nu het nog kan.
