Opinie

Bonusquote: bewoners Den Dolder zijn sociaal experiment met gevaarlijke gekken zat

10-10-2017 21:07

 

“‘Ze geven die mensen te veel vrijheid en daar hebben wij last van. Eerder dit jaar was er die reeks autobranden, daarbij was een dame uit die kliniek betrokken. Twee jaar geleden was er een ontsnapping.’

‘Het is hier schitterend wonen. Maar ik heb twee jaar geleden toen wel die ontsnapte man over het geluidsscherm hier zien klimmen en het bos in zien rennen.’

‘De mensen die nu bij ons café binnen komen zijn zwaarder gestoord dan vroeger. Ik ga al lang het bos hier niet meer in.’

‘Iemand die zo iets wreeds en gruwelijks heeft gedaan, is nooit rijp voor terugkeer in de maatschappij.’

De secretaris van de lokale ondernemersvereniging ziet de sfeer wel veranderen. Hij en zijn vrouw worden regelmatig bedreigd in hun winkel, vertelt hij.

‘Nu werkt de psychiatrie liever ambulant, zoals dat ze mooi heet. In de praktijk betekent het dat die mensen de hele dag op straat lopen.'”

 

In het bosrijke Den Dolder en omgeving is het leuk wonen: ruimte, natuur, bos, mooie grote huizen, rust. Het is alleen een beetje jammer dat in die bossen ook een forensische psychiatrische kliniek staat en dat de bewoners van die kliniek, ernstig gestoorde gevaarlijke gekken die tot een zware straf zijn veroordeeld omdat ze een ernstig geweldsdelict hebben gepleegd, gewoon vrij buiten rond mogen lopen om drugs te dealen en te kopen om auto’s in de fik te steken om vrouwen lastig te vallen om te werken aan hun resocialisatie. Want het zijn óók slachtoffers van de kapitalistische omstandigheden en de kloof tussen arm en rijk en te weinig kansen en stageplaatsen en discriminatie (etc. etc. etc. etc. etc.) en ‘hun woede is vaak gewoon onmacht’, zoals allemaal is besloten in het rampjaar 1968 toen de Stille Dictatuur van Nederland aan de werkelijke macht kwam.

Sociaal experimenteren met gevaarlijke gekken is natuurlijk erg leuk en superprogressief, behalve dan als je eigen dochter het slachtoffer wordt in je eigen buurt. Gevaarlijke gekken laten resocialiseren moet natuurlijk altijd gebeuren in een andere buurt dan de jouwe, liefst een beetje ver weg van jouw buurt. Ook het NIMBY-denken werd gemunt in het rampjaar 1968 trouwens.

Morrend volk

Dus nu mort het volk en zien de burgers van Den Dolder hun arcadia steeds meer vervallen in een soort barbaarse proeftuin, met dank aan slappe wetgeving, laffe rechters en blonde psychologes die in elk mooi mens met voorkeur voor het verkrachten van minderjarige meisjes rauw randje wel een stukje gevoel en liefde zien (maar als het even kan ver weg bij de ander in z’n tuin, dat dan weer wel).

Volgens de gemeente is er, uiteraard, helemaal niks aan de hand. Er gebeurt bijna nooit wat, dus wat zeuren die burgers nou weer? Okee, er fikten auto’s af. En er is steeds meer agressie in winkels en horeca. En er lopen wat vaker gekken door tuinen. En er ontsnapte in 2015 een vuurwapengevaarlijke zware crimineel. En ja, misschien heeft één van die loslopende gekken dus onlangs een jonge vrouw afgeslacht. En misschien ook wel andere hele erge dingen met die vrouw gedaan.

Maarja, die ene keer. Per zoveel jaar. Dat moeten al die morrende burgers dan maar overhebben voor een ‘beschaafde’ en ‘fatsoenlijke’ ‘gezellige’ samenleving waar misdadigers tenminste nog een twee drie vier vijf zes zeven acht oneindige kansen krijgen.

Bovendien: een volledig veilige samenleving is ook niet te garanderen hoor! Keukentrapjes zijn ook gevaarlijk!

Knuffelen

Verder geldt: dit hebben we anderen ooit zo afgesproken met z’n allen, in het rampjaar 1968, want ‘we’ willen niet op de VS gaan lijken waar kinderverkrachters en moordenaars gewoon zomaar veilig worden opgeborgen voor 50 jaar. Per slachtoffer. Per misdaad. En ook, vooral dat: DAT NOOIT WEER! (*Met vingers hitlersnorretje op lippen maakt*). De nazi’s, die straften streng! Willen we soms opnieuw nazi’s? Nou? Bent u soms een nazi?

Kortom, burgers van Den Dolder en omstreken, knuffel eens wat vaker een dader slachtoffer en bedenk: boosheid en brute verkrachting van je minderjarige dochter is allemaal ‘onmacht’ en daar kan een stukje aan worden gewerkt door met een rugzakje in je eigen kracht te gaan staan zodat je daardoor ‘genezen’ weer de maatschappij in kunt worden gestuurd om opnieuw te verkrachten en moorden.

Hectoliters bloed van onschuldigen, duizenden vrouwen verkracht, stapels lijken Hartjes, regenbogen, eenhoorns (sinds 1968)!