“Als je alleen in Nederland zit en die huilende kinderen ziet en hoort en je kent de werkelijke achtergronden niet, ja dan houd je dat zielige verhaal erin. Daarom moet een journalist eropuit. Altijd. Al die columns van journalisten die hun buurt niet uitkomen. Die praten over de shampoo, over hun kinderen, het gaat nergens meer over. Ze schrijven het leuk op, maar journalisten hebben een maatschappelijke functie. Je moet tegen schenen durven schoppen. Het enige waarin journalisten nu goed zijn getraind, is het wijsvingertje. Dat functioneert perfect.”
Precies! Dat!
