“De elites hebben dit land [Frankrijk] in gevaar gebracht. Door te veel immigranten toe te laten met een erg afwijkende cultuur, en door vervolgens niets van die mensen te vragen. Het is overal in Europa gebeurd.
De banlieue-rellen in 2005 waren een eerste waarschuwing, maar er veranderde niets. De rellen werden ‘sociaal protest’ genoemd, terwijl het uitbarstingen van haat waren.
Wij hebben geen politici meer van het formaat van De Gaulle of Churchill. De huidige politici zijn narcistisch, vooral gericht op de eigen carrière, niemand die opkomt voor het algemeen belang. Uiteindelijk houden ze ook niet echt van hun land, liefde voor de natie vinden ze bij de onderbuik horen. Zo verraden zij hun eigen volk, dat de gevolgen van het multiculturalisme níet kan ontlopen.”
Het is met die studies van het Insee [het Franse CBS] zoals in Orwells ‘1984’: wat u ziet bestaat niet.
Kennelijk is het Arabisch een rem op de verwerving van die kwaliteit die zo kenmerkend is voor Europa. Het Frans heeft het nu moeilijk in de banlieue, omdat er een muur is opgetrokken tussen de eigen omgeving die halal is en de Franse samenleving die haram is. Waar dit allemaal toe kan leiden hebben we net gezien.
Ik maak nooit een onderscheid tussen radicalisme en de islam in het algemeen. De afwijzing van westerse normen is algemeen, terreur is daar een gewelddadige vorm van.
De islamitische cultuur is een door en door mannelijke cultuur. Empathie, een erg christelijke waarde, vatten veel moslims op als een teken van zwakte, als iets vrouwelijks, een bewijs dat het Westen inferieur is.
Een ander bestanddeel van de voedingsbodem is dat de islam een andere waarde aan het leven toekent, het leven na de dood is belangrijker.
Wat het erger maakt: het voortdurende gehamer van autochtonen op discriminatie. Het is heel schadelijk voor kinderen die worstelen met hun identiteit om te horen dat ze worden buitengesloten. Als je tegen een kind steeds zegt ‘sorry, het is mijn fout, niet die van jou’, dan groeit het nooit op tot een verantwoordelijke volwassene die zichzelf ter discussie kan stellen. Op deze manier zijn jongeren opgezet tegen het land waarin ze wonen, steeds opnieuw is het zaad van haat en wrok verspreid. In zekere zin hoefde Islamitische Staat alleen maar te bukken om de vruchten op te rapen.
Ik ben erg somber over de toekomst. Onder de vele immigranten die Europa nu bereiken zullen er veel zijn die mislukken […] En dat zal ongetwijfeld tot nieuw geweld leiden.”
Malika Sorel-Sutter is een denker die thuishoort in het rijtje Franse realisten waarin ook grote denkers als Zemmour en Houellebecq thuishoren. Ze bedrijft een snoeihard realisme en lijkt, net als de andere Franse realisten, telkens weer gelijk te krijgen. Het zal haar vast niet in dank worden afgenomen. Wij nemen het interview dan weer wel met dank van Trouw af.
Lees ook: Slachtofferdenken is de beste brandstof voor wrok en haat
