Zevenduizend columns, twee meter vier lang en 33 kilo afgevallen; Telegraaf-columnist Rob Hoogland. Een gesprek op het landgoed van Arthur van Amerongen over golf (‘Golft u? Nee, ik neuk nog’), prins Bernhard (‘Hij belde mij af en toe, onder meer over diarree’) en zijn columns (‘Ik ben niet rechts’). Een exclusief interview met de beste columnist van Nederland. “Elke dag karnemelkse pap, als jochie. Die ik zelf moest roeren, verdomme. Mijn broertje hoefde dat nooit, maar die is dan ook niet langer geworden dan 1.34 meter.”

 

Waarom bent u de beste columnist van Nederland? Dat is toch Aaf?

“Bert Wagendorp, van de Volkskrant, heeft mij ooit tot de beste uitgeroepen bij een verkiezing die door Vrij Nederland was georganiseerd. Ik kan dat wel verklaren: ik heb de Tour de France een paar keer verslagen. Dat schept een band.”

Is het waar dat u 7000 columns heeft geschreven?

“Dat kan ik niet ontkennen, al moet ik toegeven dat een klein aantal, ik schat een stuk of tien, door een ghostwriter is gemaakt toen ik het spoor bijster was. Ik ga natuurlijk niet vertellen wie dat is. Nou ja, oké, hij heet Bert en heeft de Tour de France een paar keer verslagen. Maar verder zeg ik niks!”

Waarom bent u zo rechts?

“Ik ben niet rechts. Ik heb alleen een bloedhekel aan links. Het huidige links, bedoel ik. Het pluchebeluste links van de PvdA, de ooit zo seculiere partij die zich door religieuze fundamentalisten heeft laten gijzelen en daar nu de vruchten van plukt.”

Denkt u dat dit interview slecht op mij zal afstralen?

“Jij kunt toch al niet dieper zakken, Tuur. Al heb je wel een heel lieve vriendin.”

 

‘Theodor Holman en ik hebben begin jaren negentig samen in de redactie gezeten van de André van Duin Show’

 

Waarom droeg u vroeger een linkse baard? Had u iets te verbergen?

“Mijn vrouw wilde het graag. Ik heb ‘m onmiddellijk afgeschoren toen Marck Burema, nu Pritt op GeenStijl, mij in een van zijn vorige functies omschreef als iemand met een ‘Vijf voor twaalf Middle East look’. Hij had gelijk.”

Is het waar dat u met de communist Theodor Holman grappen schreef voor Andre van Duin?

“Theodor en ik hebben begin jaren negentig samen in de redactie gezeten van de André van Duin Show. Hij leerde daardoor niet alleen mij, maar ook Joop van den Ende kennen, en schreef in een van zijn columns dat wij best aardige kerels waren. Dat kostte Theodor de helft van zijn vriendschappen.”

Heeft u veel vijanden?

“Niet genoeg.”

Waarom wordt u door linkse mensen de Gesel van de Basisweg genoemd?

“Pavlov, Tuur.”

Waarom bent u 60 kilo afgevallen, ik had u niet eens herkend?

“Ho ho, niet zo overdrijven, ik ben Sjuul Paradijs niet. In mijn geval zijn het er slechts 33. Ik wilde nog een tijdje mee. Het leven bevalt me toch wel.”

U was huisvriend van Prins Bernhard en hij las trouw uw column. Wilt u nog eens de Diarree-anekdote vertellen?

“Ik was geen huisvriend. Ik ben Pieter Broertjes niet! Wel is het waar dat hij me af en toe belde. De eerste keer dacht ik dat ik in de maling werd genomen. Ik dacht dat het tv-maker Andreas van der Schaaf was, die hem uitstekend kan imiteren. ‘Hé Schaaf!’, riep ik slim. Maar het was dus wel degelijk Benno, die mijn ervaringen met de racekak, zoals die ochtend na een desastreus bezoek aan Tunesië in mijn rubriek beschreven, gretig tot zich had genomen terwijl hij bij zijn ontbijt aan zijn champagne rosé nipte. Het was hem ook wel eens overkomen en daarom had hij een tip voor mij, hem aangereikt door een purser van Canadian Airways: ‘Ein glas poere citroensap in combinatie met een slaappil.’ ‘Doe er uw voordeel mee’, zei de prins.

 

‘Mijn ervaringen met vrouwelijke waterpoloërs wijzen in een andere richting. Ik heb het sindsdien wel aan mijn rug’

 

U wordt vaak Mister Telegraaf genoemd. Waarom leest u dan moeilijke schrijvers als Nescio, A.L. Snijders, H.H. ter Balkt en Huub Oosterhuis?

“Nescio is mijn held. Iedereen heeft het altijd over de eerste zin van De uitvreter, maar lees de laatste bladzijde van dat verhaal maar eens. Tranen, keer op keer. A. L. Snijders bewonder ik vanwege zijn bedrieglijk eenvoudige, briljante stijl. Korte zinnen, nauwelijks voegwoorden. Bovendien is hij leuk en grappig in de omgang, heeft hij fenomenale wenkbrauwen en een lieve vrouw en een mooie dochter. Huub ter Balkt en H.H. Oosterhuis lees ik niet. Er zijn grenzen, meneer Van Amerongen. Het bevreemdt mij nog altijd dat de psalmen van Oosterhuis nooit worden genoemd als een van de redenen van de secularisering van de maatschappij.”

Waarom bent u zo lang?

“Elke dag karnemelkse pap, als jochie. Die ik zelf moest roeren, verdomme. Mijn broertje hoefde dat nooit, maar die is dan ook niet langer geworden dan 1.34 meter.”

Bent u veel geplaagd met uw lengte (2.04 meter).

“Ja. Het heeft me gevormd.”

U was vroeger een bekend waterpoloër. Was u zo’n speler die de zwembroek van de vijand aan flarden scheurde?

“Uiteraard. Het was de enige reden dat ik die sport beoefende.”

Is het waar dat waterpolo vooral wordt beoefend door mannen die van mannen houden?

“Ben je helemaal belazerd? Wij zijn geen voetballers!”

Waarom dan zijn alle vrouwen die waterpoloën van de verkeerde kant?

“Mijn ervaringen met vrouwelijke waterpoloërs wijzen in een andere richting. Ik heb het sindsdien wel aan mijn rug.”

 

 

Waarom bent u uitgerekend met Rob Muntz op vakantie in de Algarve, nota bene in mijn biotopische territorium?

“Het is geen vakantie, het is een zakentrip, puur uit eigenbelang. Ik wil een webshop in tweedehands golfartikelen beginnen. Hij weet als ceo van lil.nl alles van webshops.”

Is het waar dat Rob Muntz niet kan golfen?

“Ja, dat klopt, hij kan er geen reet van. Maar hij is er rechts genoeg voor.”

Waarom gaat u dan samen met Rob Muntz een programma over golf presenteren? Bent u niet in de war met de broer van Rob, de legendarische golfer Rolf Muntz?

“Als ambassadeur van de Second Chance Foundation doe ik nu eenmaal alles om de zielige asielhondjes van La Linea de la Concepcion, nabij Gibraltar, een beter leven te bezorgen. Ook dit plan past binnen het kader van dat streven. Alles gaat naar de hondjes. Nou ja, bijna alles.”

 

‘Goedbeschouwd gaan al mijn stukken over van dattum. Ik breng het alleen veel subtieler’

 

Bent u de uitvinder van de slogan: ‘Golft u? Nee, ik neuk nog.’

“Nee, maar ik bezig ‘m regelmatig. Als ik zo om me heen kijk, op de golfclub, dan klopt-ie aardig.”

Waarom golft u?

“Mijn vrouw wil het graag. Ik ben anders te vaak thuis.”

Waarom mogen joden niet golfen in Nederland?

“Lekker niveautje weer, Tuur. Al doet het me wel herinneren aan een prachtige anekdote. We hebben een Mister Golf in Nederland: Robbie van Erven Dorens. Aan hem heeft de golfsport alhier veel te danken, we gaan hem ook uitnodigen voor dat radioprogramma. Hij was dik dertig jaar terug golfcorrespondent voor de Telegraaf en belde eens een stukje door over een wedstrijd die hij zelf had gewonnen. Helaas spreekt Robbie nogal bekakt, waardoor de stenografe geen Robbie verstond, maar Rabbie. En ja hoor, de volgende dag stond er een bericht onder de kop Rabbijn wint golftoernooi in de krant.”

En waarom negers niet?

“Jezus, Tuur! Je lijkt Rob Muntz wel.”

Waarom kunnen vrouwen niet golfen?

“Doe me een lol, zeg. Mijn vrouw golft ook en ik wil haar niet kwijt.”

Uw 7000 columns worden luxueus gebundeld. Robservaties, deel 1 (slot). Is het waar dat Mai Spijkers u een voorschot bood van een half tonnetje? Is 50.000 niet wat overdreven, u schrijft niet eens over seks.

“Ze worden niet alle 7000 gebundeld. Die tien van mijn ghostwriter, bijvoorbeeld, komen er niet in. Veel te links, die stukken. Dat ik niet over seks schrijf, is niet waar. Goedbeschouwd gaan al mijn stukken over van dattum. Ik breng het alleen veel subtieler dan bijvoorbeeld die ordinaire gast die elke maandagochtend die platte rubriek in De Volkskrant mag vullen. Kom, hoe heet-ie ook alweer. En met een voorschot van een half tonnetje neemt een columnist van mijn statuur echt geen genoegen. De hondjes van La Linea verdienen beter!”

Wat gaat u doen na uw pensioen volgend jaar?

“Oppassen op het kind van Eva Hoeke en Marcel van Roosmalen. Eva is de dochter van Rob Hoeke, de boogie woogie-pianist die ik zeer bewonderde. Rob is helaas niet meer onder ons, dus ik neem als een soort eerbetoon zijn grootvaderstaak over. Op één voorwaarde: dat ze goeie sinaasappelsap schenken.”